Proces van het als buitenlander (allochtoon) gradueel opgenomen worden in een gemeenschap, onder meer door de verwerving van de taal en de gewoonten.
In Nederland:
In Nederland gebruikt men de term ook voor de eerste fase van integratie van nieuwkomers in de Nederlandse samenleving. Hierbij wordt gestreefd nieuwkomers door een vlot en intensief programma zo snel mogelijk een vorm van zelfredzaamheid te laten bereiken. Het inburgeringstraject heeft een welzijns- en educatieve component. De educatieve component is een programma dat kan bestaan uit onderwijs in Nederlands als tweede taal (NT2), maatschappelijke oriëntatie en beroepenoriëntatie.
Zie ook: de Wet inburgering nieuwkomers.
In Vlaanderen:
Het inburgeringsbeleid is bedoeld voor inburgeraars en minderjarige anderstalige nieuwkomers. Inburgeraars zijn vreemdelingen van achttien jaar en ouder die zich langdurig in Vlaanderen of Brussel komen vestigen. Ook Belgen die niet in België geboren zijn en van wie minstens een van de ouders niet in België geboren is, behoren tot de doelgroep van het inburgeringsbeleid. Inburgeraars hebben recht op een inburgeringstraject, dat wordt gecoördineerd door één van de onthaalbureaus. Het traject bestaat o.m. uiteen vormingsprogramma en individuele begeleiding. Het vormingsprogramma wordt samengesteld uit lessen Nederlands, maatschappelijke oriëntatie en loopbaanoriëntatie. Sommige inburgeraars hebben ook een inburgeringsplicht.
Naast meerderjarigen, behoren ook minderjarige anderstalige nieuwkomers tot de doelgroep van het inburgeringsbeleid. Voor hen wordt onthaalonderwijs georganiseerd.
Zie ook: onthaalbeleid.